"She and Sea"

Polaroid.

"Το Λάθως"....Στοκχόλμη 2014

Κρύψου για να μη σ' ανακαλύψω....


Με εκτίμηση σε όλους σας
PSev

"Δικοί μου άνθρωποι"

 Η δύναμη μου είναι τα χρόνια
Που τα περάσαμε μαζί
Ήμερες, θάλασσες και χιόνια
Και ό,τι έρθει κι όπου βγει.

Έχω τα γέλια τους στ'αυτιά μου
Τα μάτια τους τα φωτεινά
Αυτά είναι όλα τα λεφτά μου
Ποτέ δεν είχα πιο πολλά.

Αριστερά ο αδελφός μου, Κώστας Σεβαστός, χορεύει Νιρβάνα.

Δεξιά πάνω ο πατέρας μου, Γιώργος Σεβαστός,χορεύει "Τις βεργούλες".

Δεξιά κάτω η μητέρα μου , Παναγιώτα Σεβαστού το γένος Λεπεσιώτη, χορεύει τσάμικο.

                                

"Υπάρχουν χρυσόψαρα εδώ?"

Χτες το βράδυ εκεί που καθόμουν στη καναπεδάρα μου και θαύμαζα τις ελίτσες που αγόρασα για το μπαλκόνι  άρχισα να σκέφτομαι για τη ζωή μου, τους φίλους μου, την οικογένεια μου,τους έρωτες μου, το καινούργιο μου σπίτι ……όμως ξαφνικά ντριιιιιιιιιιιιννννννν το τηλέφωνο χτύπησε .

Δε καταλάβαινα τι έλεγε φταίει το «ρ» αυτό το γράμμα της αλφαβήτου την έχει καταστρέψει ….ήταν η Μαριάννα ….και επειδή δεν την καταλάβαινα πήρε το τηλέφωνο η Παυλίνα και   άρχισε να ουρλιάζει και αυτή στο καημένο το αυτάκι μου…

Τελικά η πρώτη θυμήθηκε ότι πήγαμε διακοπές χωρίς εκείνη και ζήλεψε και η δεύτερη φώναζε για το πότε θα της δώσω τις καλοκαιρινές φωτογραφίες .

Όλη αυτή η παράνοια με έκανε να αποφασίσω τρία πράγματα. 

Πρώτον ότι δε θα ξαναπάω διακοπές με τη Παυλίνα, δεύτερον καλά έκανα τόσα χρόνια που δεν είχα καναπεδάρα κ δεν σκεφτόμουν και τρίτον ότι είναι ευκαιρία να κάτσω να κάνω μια διαλογή και πριν μπει για τα καλά ο χειμώνας να σας ταξιδέψω για λίγο στη Σίκινο και στην Ανάφη.

Οι φωτογραφίες είναι από το φετινό μου καλοκαίρι, επέλεξα να μη γίνω πολύ προβλέψιμη (θάλασσα , ψαράδες , πιάτα με ψαρούκλες και χόρτα , παππούδες, τέλειες θέες  και ηλιοβασιλέματα )και προτίμησα να βάλω εικόνες που ίσως τώρα που το σκέφτομαι αν ήμουν σε ένα άλλο μέρος που θα μου άρεσε πιο πολύ να μη τις τραβούσα. 

Ξέρω ότι τώρα πληγώνεται πολύ ο Πάνος και η Ιωάννα που υπεραγαπούν την Ανάφη αλλά να ξέρετε ότι προσπάθησα πολύ να μου αρέσει και εμένα...και αν με ρωτήσετε με κέρδισε (έστω και λίγο). Η Σίκινος δυστυχώς δεν είχε την ευκαιρία που της έπρεπε γιατί δεν είχα πολύ μπαταρία στη μηχανή μου …αρκούν  τα πολλά λόγια!!!

Με εκτίμηση

p.sev

υ.σ.Ευχαριστώ τον Christaki  μας που έκανε το κόπο και μου έφερε στην Ανάφη το φορτιστή...Βέβαια τώρα που το σκέφτομαι δεν τον ευχαριστώ και πολύ ,γιατί αν δεν είχα φορτιστή δε θα φωτογράφιζα ....άάάάάάρα δε θα ούρλιαζαν Τριτιάτικα στο αυτάκι μου!

"Χτυποκάρδια στο θρανίο"

…πάντα με την παρέα μου τσακωνόμαστε αν τελικά υπάρχει το «για πάντα μαζί» και αφού βρούμε την άκρη με αυτό το ερώτημα , το τραβάμε ακόμα λίγο και πάμε στο δεύτερο ερώτημα «αν όντως υπάρχει πως το εξασφαλίζουμε ?»…και αν έχουμε πιεί και λίγο παραπάνω έχουμε και τρίτο ερώτημα «πόσο αληθινό είναι αυτό το για πάντα?»…

Αν με ρωτάτε απάντηση και άκρη με τους φίλους μου δεν βρίσκω…

κ.Μαρία  + κ.Παύλος 

5 Παιδιά

13 Εγγόνια

4 δισέγγονα

Μέσα μου όμως ξέρω ότι "το για πάντα" είναι δύο μικρές λέξεις που μας βοηθάνε να προχωράμε…

Με εκτίμηση προς όλους σας ,

Πόπη Σεβαστού 

"Οδός Ονείρων"

Τι εννοείς που πέφτει ??Μπορεί να θεωρείται άγονη γραμμή αλλά είναι μόλις 2,5 ώρες από  στην Σαντορίνη ,εκεί που φέτος γέμισε από Ρώσους μεγιστάνες και πλούσιους με i-pad και περίπου 5000 Κινέζους που άλλαξαν όλοι μαζί όρκους αγάπης ….

Δεν ξέρεις την Ανάφη ? 

Δεν ξέρεις το μέρος που κατοικείται από πραγματικούς ανθρώπους ?Από ανθρώπους που το χειμώνα δεν έχουν φάρμακα και γιατρό ? Δε ξέρεις το νησάκι αυτό που το καλοκαίρι όταν περνάς το πρωί από την αυλή τους σου λένε καλημέρα και το βράδυ όντας μεθυσμένος σε καληνυχτίζουν? 

Ρε συ , δε ξέρεις αυτό το ωραίο μέρος που οι κάτοικοι του διοργανώνουν γιορτούλες για να ευχαριστήσουν τα παιδάκια ?

Ρε ‘σεις για την Ανάφη σας μιλάω , το νησί που συνδέεται με το θρύλο των Αργοναυτών.  

"Κάθε δρόμος έχει
μια καρδιά για τα παιδιά."

ΗΡΩΕΣ - ΓΕΙΤΟΝΕΣ (Μέρος 1ο)

Κάθε Τρίτη στις 20:00 μ.μ. ακριβώς,στο εστιατόριο που δουλεύω έρχεται ένας πελάτης και πάντα με ρωτάει να του πω το σημερινό μου ήρωα... στην αρχή που δεν τον ήξερα καλά κoλούσα και συνήθως του απαντούσα ότι δεν είχα ήρωα εκείνη την ημέρα .Όσο πέρναγε όμως ο καιρός συνειδητοποίησα πόσο ωραία είναι αυτή η ερώτηση και πόσο σημαντικό είναι να βλέπεις και να παρατηρείς τα άτομα που είναι γύρω σου. Αν σκεφτείς λίγο θα καταλάβεις ότι ο καθημερινός σου ήρωας είναι μπροστά σου, στην οικογένεια σου, στη δουλειά σου, στους δρόμους, στις εφημερίδες, στο βιβλίο σου, οπουδήποτε .

Προσωπικά τους τελευταίους μήνες ο καθημερινός μου ήρωας είναι η ενός έτους και τριών μηνών ανιψιά μου που μας έχει τρελάνει όλους και που καθημερινά όλο και κάτι καινούργιο ανακαλύπτει και που προσπαθεί απελπισμένα για τα πάντα...από το να περπατήσει, να μάθει να τρώει, να μάθει να συλλαβίζει, να μας αναγνωρίζει, να κάνει παλαμάκια μέχρι και το πιο απλό... να μάθει να κοιμάται όταν είναι κουρασμένη. Go on Naya τα πας περίφημα...είσαι ήρωας-γειτονάκι...είσαι ο δικός μου ήρωας.

Πηγαίνοντας στο Βελιγράδι-Σερβία για να περάσω τις άγιες μέρες του Πάσχα...(με πιο απλά και αληθινά λόγια ήθελα να αποφύγω το σουβλιστό αρνί, τα βαρελότα στις 12:01 ξημερώνοντας Πάσχα, τις χρωματιστές λαμπάδες, το πρωινό ξύπνημα της Κυριακής κτλ κτλ κτλ κτλ )... βρήκα και άλλους, πολλούς ήρωες.

Ήθελα να φωτογραφίσω το πολύπαθο Βελιγράδι και να γνωρίσω τους ήρωες γείτονες μου που μόλις πριν από 15 χρόνια είχαν πόλεμο.

Τρία πράγματα άλλαξα...το χρώμα των αθλητικών μου, ένα σώμα και ένα φακό... οι εικόνες που θα δείτε στο πρώτο μέρος είναι τραβηγμένες από εμένα φορώντας αυτή τη φορά μπεζ all star και κρατώντας μια Canon 7D, με φακό 18-135 mm .

Τα σύνορα δε κρατάνε τους άλλους ανθρώπους έξω... μαντρώνουν εσένα μέσα. Θα ήθελα όση ώρα βλέπετε τις φωτογραφίες μου να σεβαστείτε τη μνήμη όλων όσων έφυγαν.

Με ιδιαίτερη εκτίμηση και ταπεινότητα…

Psev

"Ταξίδι ή μετακόμιση"

Πιστεύω ένα από τα προβλήματα των σημερινών νέων είναι να επιλέξουν ένα θέλω ανάμεσα στα πολλά . Έτσι και μένα όταν μου τέθηκε το ερώτημα ταξίδι ή μετακόμιση έπρεπε να επιλέξω… έτσι άρχισα να σκέφτομαι….

Αφού μας έκοψαν/μείωσαν συντάξεις/μισθούς, οι περισσότεροι χρωστάμε στο πατέρα μας που μας βοήθησε με το ενοίκιο του προηγούμενου μήνα ,στη μάνα μας (εννοείται κρυφά από το πατέρα μας) που μας βοήθησε να ξεχρεώσουμε (και εννοείται ξαναχρεώσαμε) τη visa μας ,στην εφορία τα χαράτσια, στο συνάδελφό μας το χτεσινό καφέ (θέλουμε και Starbucks τρομάρα μας) κτλ τα ταξίδια και ειδικά στο εξωτερικό έχουν γίνει πολυτέλεια.  Όσες Ryanair και να έρθουν στη Ελλάδα θα δυσκολευόμαστε…

Και όμως εγώ η αισιόδοξη ,η εργασιομανής μα πάνω από όλα ερασιτέχνης φωτογράφος και λάτρης των εκδρομών τα κατάφερα και βρήκα  λύση... Και ταξίδι πήγα και μετακόμιση θα κάνω!

Βουδαπέστη: Πόλη ρομαντική , πόλη εναλλακτική , πόλη πολύ, πολύ , πολύ, πολύ φτηνή!!

Οδηγίες για το «Παρίσι της Ανατολικής Ευρώπης», όπως συχνά την αποκαλούν, δεν θα σας πω εδώ αναλυτικά. Αν με βρείτε σε καλή μέρα και με καλέσετε σε καφέ ίσως να σας βοηθήσω… Ψάξτε στο πλήρως ενημερωμένο google, περπατήστε μόνοι σας στους Ουγγρικούς δρόμους, οι κάτοικοι είναι τρομερά εξυπηρετικοί και πρόθυμοι ,όσο μπορούν με τα λιγοστά αγγλικά τους, να βοηθήσουν.

Το μόνο που θα σας επισημάνω κ ταυτόχρονα θα σας σκανδαλίσω είναι να μη ξεχάσατε να πάρετε το μαγιό σας όποια εποχή και αν πάτε.

Κάπου εδώ  να ευχαριστήσω τα ελληνικά πανεπιστήμια και το πρόγραμμα Erasmus που δέχτηκε  την κ.Δάφνη Διακάκη που όποια πέτρα της Βούδας ή της Πέστης και αν σηκώσεις θα την βρεις από κάτω , την αδελφή της που την περίμενε καρτερικά και τους γονείς της που την επιδοτούσαν για όσο καιρό έλειπε…. και εννοείται πάνω από όλα να ευχαριστήσω την ίδια  για τις πολύτιμες συμβουλές που μας έδωσε.   

Cheers ….όπως λένε και στο χωριό μου.