Πολίτης : Του κόσμου
Ήλιος : Ποιος???
Μπύρα : Να ρέει παρακαλώ
Δουλειά : Πολλές Ευκαιρίες
Μισθός : Είμαι 35 χρονών και μένω με τους δύο μου συγκατοίκους (Υ.σ.Δεν έχω γκόμενο/α)
Ελλάδα : Θα γυρίσω κάποια στιγμή …μου λείπει
Ευχαριστήρια: Στην Ryanair και στο low fare calendar της Aegean
Δε θέλω να ακουστώ κομπλεξική αλλά κάθε φορά που ακούω ή βρίσκομαι στο Λονδίνο σκέφτομαι την Ελλάδα και ταυτόχρονα μου έρχονται μνήμες από τη μητέρα μου που με έμαθε να παίζω στα ηλιοσκαλοπάτια και που γι αυτό νιώθω πραγματικά ευγνώμον.
Από την άλλην περπατώντας στους λονδρέζικους δρόμους νιώθω πολίτης του κόσμου, αν και αγοραφοβική λίγες είναι οι φορές που θέλω να φύγω από αυτό το χαμό.
Αυτές τις ημέρες ήμουν καλεσμένη από την M.G.P. Solution S.a για ένα συνέδριο με θέμα «Τα Ελληνάκια της κρίσης». Μέσα σε όλα όσα ειπώθηκαν και γράφτηκαν στα πρακτικά του συνεδρίου, κατά τη ταπεινή τους γνώμη, οι Έλληνες που μένουν στο Λόντον δε μπορούν να περάσουν καλά γιατί είναι με το ένα πόδι στην Αγγλία και με το άλλο στις ελληνικές θάλασσες/ήλιος/ποτάρες/κτλ (πλησιάζει καλοκαίρι), στο σπιτικό παστίτσιο και στην αγκαλιά των αγαπημένων τους προσώπων.
Πέρασαν οι μέρες και έπρεπε να στείλω τις φωτογραφίες μου και το πόρισμά μου.
Mε εκτίμηση
Psev
Πόρισμα:
«Από πείσμα και τρέλα θα ζω σε τούτη τη χώρα ώσπου να βρω νερό .....γιατί ανήκω εδώ».
Φωτογραφίες:
