Καλησπέρα – καλησπέρα (βλέπε Θεοδωράκης)... Δε προλαβαίνω να σκεφτώ τι με έκανε πιο πολύ να αλλάξω.
Δακρύβρεχτο να αρχίσω με τη παιδική μου ηλικία και όλες τις φορές που στεναχωρήθηκα επειδή ο Κ. μου έσπαγε τα νεύρα ή που ο Γ.και η Γ.έπιναν τα τσιγάρα τους πρωί πρωί στη μικρή κουζίνα με τα μπεζ πλακάκια, ενώ εγώ γκρίνιαζα ότι δε μου αρέσει το γάλα. Αξίζει όμως να αναφερθώ στο 1995, στο Θουκυδίδειο γυμνάσιο/λύκειο και στη τσίχλα Trident κανέλα που μου έκαιγε τη γλώσσα και τα εσωτερικά μάγουλα.
Εκεί ο Σ. μασώντας τσίχλα, πάντα με γεύση κανέλα, με έπιασε σφιχτά και παθιασμένα και με φίλησε. Τότε αγάπησα και αργότερα μάλωσα με αυτή τη γεύση.Από τότε, όποιος μασάει αντίστοιχη τσίχλα πάω στη μούρη του και μπαμ του σκάω ένα φιλί και μετά τον βρίζω.
Πέρασαν τα χρόνια, έφυγε η περίοδος Clearasil, άφησα τη φουστίτσα της Γ. ξεκρεμάστηκα από το μπρελόκ του Γ. συμβούλεψα τον εαυτό μου,στα γκομενικά, πως αν δε κρατάω τον άλλον σφικτά καλύτερα να τον αφήσω να φύγει και στο μέλλον ίσως να ξανάρθει, χόρεψα πάνω σε τραπέζια, δάκρυσα με Πίτσα Παπαδοπούλου και Ρίτα Σακελαρίου, έπαθα κάταγμα δαχτύλου χτυπώντας το χέρι μου στο πάτωμα επειδή κάποιος χόρευε του πατέρα μου το ζεϊμπέκικο. Μετά άρχισα να γίνομαι πιο εναλλακτική. Ξεκίνησα να ακούω και εγγλέζικα τραγούδια, να πηγαίνω σε συναυλίες, παράτησα το μπάσκετ, πήρα τα χαρτιά μου για να μη σας τα πολυλογώ από αρχές του 2002 είμαι το Α.Μ.Α. Νο.7649215...μπήκα στο ρινγκ.
Φτάσαμε στο 2016, στις 24 Φεβρουαρίου περίπου 14:30 ,το πρωτάθλημα μόλις άρχισε και στην εταιρεία που δουλεύω τα τελευταία 15 σχεδόν χρόνια, η εξέδρα έχει πλημμυρίσει και εμείς κάνουμε χαμό σε κάθε γκόόόόόλ.......ΕΛΛΑΣ.
«Για μένα, το λοιπόν, το πιο εκπληκτικό,
πιο επιβλητικό, πιο μυστηριακό και πιο μεγάλο,
είναι ένας άνθρωπος που τον μποδίζουν να βαδίζει.
Είναι ένας άνθρωπος που τον αλυσοδένουνε .»[Μάνος Ελευθερίου]
Δώστε μου μια τσίχλα με κανέλα να θυμηθώ.
Cheers,
PSev.
Υ.σ.Το κείμενο περιλαμβάνει τοποθέτηση προϊόντων: Θεοδωράκης, Trident, Clearasil
