1-2-3 Με λένε Πόπη

Η Ρώμη είναι η πρωτεύουσα της Ιταλίας ,είναι μια πόλη με μεγάλη ιστορία και με σπουδαία προσφορά στην επιστήμη ,τον πολιτισμό και τις τέχνες. Γι’ αυτό το λόγο καθώς και για τα πολυάριθμα και εξαιρετικής ομορφιάς μνημεία της , της έχει αποδοθεί η προσωνυμία  «η αιώνια πόλη» .Είναι το σταυροδρόμι των ηδονιστών του Φλόμπερ ,είναι η μητρόπολη με τις τρεις αιωνιότητες της ηλιοφάνειας,της ουράνιας αύρας και της μουσικής των αιθέρων,όπως την χαραχτήρισε ο Πικάσο.

Απαπάάάάάά όλα τα παραπάνω δεν αντιπροσωπεύουν τα κείμενα μου, μέχρι κ εγώ παραξενεύτηκα ,σωστά ??? Εντάξει το παραδέχομαι το copy paste από το internet  έδωσε κ πήρε όπως λένε και στο χωριό μου χαχαχαχααα!!!!!

Λοιπόν  πάμε από την αρχή ….

Ρώτησαν τον Κάρι Γκράντ ,τον μεγάλο αστέρα του Χόλιγουντ , γιατί κάποτε ζήτησε να μείνει στη Ρώμη και απάντησε πως είναι η μοναδική πόλη που έχει όμορφες γυναίκες και τη νύχτα και την ημέρα. Έτσι αποφασίστηκε να πάω να την ομορφύνω κι άλλο…γιατί γελάτε καλέ δε καταλαβαίνω το ύφος σας . Αμφισβητείτε τον αστέρα ή την ομορφιά μου ???? Στο e-mail μου (popisevastou@live.com) θα ήθελα τις απαντήσεις σας .

Εντάξει σοβαρεύω …..Ο στίχος λέει :

« 1- 2 -3 με λένε Πόπη  σα τη γιαγιά μου τη Καλλιόπη» …και για όσους δε το ξέρατε γιόρταζα 8 Ιουνίου …. και για δώρο πήρα πάλι ένα εισιτήριο. Έτσι φόρεσα τα δυο κίτρινα πάνινα παπούτσια μου ,γέμισα τη βαλίτσα με λίγα ρούχα ,πήρα τη μηχανή μου, τα γυαλιά μου ,τη διάθεση μου και βοοοουυυυυυυυυρρρρρρρρρ …..

προσγειώθηκα!!!!!

Η πτήση διαρκεί λιγότερο από δύο ώρες και το αεροδρόμιο είναι περίπου 30΄ μακριά από το κέντρο. Τόσος είναι ο χρόνος που θα χρειαστείς να φτάσεις στη Πιάτσα ντι Σπάνια και να αρχίσεις να χαζεύεις τα σκαλιά της με ένα καπουτσίνο στο χέρι .Δεν είναι θέμα ρομαντισμού ούτε καν όνειρο φαντασίας το θέαμα που θα αντικρίσεις στη Φοντάνα ντι Τρέβι. Τα βρεγμένα μάρμαρα από τα νερά που τρέχουν είναι τόσο εκλυστικά που σου φωνάζουν πάρε μια Corona και κάτσε να την απολαύσεις. Στη διαδρομή για το Κολοσσαίο περνάς από τη  Πιάτσα Βενέτσια όπου αξίζει να ανέβεις στο «Vitoriano» αν επιθυμείς να απολαύσεις μια μαγευτική θέα της Ρώμης.Το Κολοσσαίο και τη Ρωμαϊκή Αγορά θα τα ευχαριστηθείς αφού πρώτα σε έχει φάει η αναμονή στην τεράστια ουρά….παρόλα αυτά αξίζει να τα δεις και να τα περπατήσεις γιατί μετά, μια βόλτα στη Πιάτσα Ναβόνα με τις μπαρόκ κρήνες και τα υπέροχα καφέ της θα σε ανταμείψει. Εμένα με μάγεψε ένα πολύ μικρό μαγαζάκι το "Cul de Sac" που μάθαμε ότι είναι το πιο παλιό wine bar με τις περισσότερες ετικέτες κρασιού.

Στη Πιάτσα ντέλα Μπόκα ντελά Βεριτά βρίσκεται το Στόμα της Αλήθειας ένας αρχαίος υδραγωγός που έχει τη μορφή τέρατος. Σύμφωνα με το θρύλο ,εάν πεις ψέματα έχοντας τα δάχτυλά σου στο στόμα ,αυτό θα σε δαγκώσει. Όπως καταλαβαίνετε εγώ που έχω τσακωθεί με την αλήθεια εδώ κ 29,5 χρόνια(ούτε καν 30 χαχαχαχ) αποφάσισα να μη ριψοκινδυνέψω τα δαχτυλάκια μου και με μεγάλη απαξίωση πέρασα απέναντι το ποτάμι, στο Τραστέβερε ,μια περιοχή με μεσαιωνικά στενά και πολλά wine bars .

Τώρα όσον αφορά το Βατικανό για να το εξερευνήσεις θα χρειαστείς μια ολόκληρη μέρα ….οπότε  αν δεν είσαι και πολύ τύπος της ξενάγησης όπως εγώ , προτείνω μια στάση στη βίλα Μποργκέζε να κάνεις πικ νικ , να νοικιάσεις ποδήλατο και να αράξεις στο γκαζόν κοιτώντας απλά τον ουρανό. Τέλος θέλω να σας μιλήσω για το πιο γραφικό σοκάκι για μένα σε όλη τη Ρώμη κοντά στο Πάνθεον όπου σκας από το φαγητό και το κρασί με λίγα χρήματα και πολύ χαρούμενους σερβιτόρους να σε περιτριγυρίζουν.  

Τελικά η Ρώμη είναι μια πόλη γοητευτική ,πλανεύτρα και απόλυτα ερωτεύσιμη.

Παρόλα αυτά όμως εικόνες για όλα τα παραπάνω πάνω κάτω έχετε όλοι δει. Έτσι στο album  μου εκτός από τις κλασικές φωτογραφίες ενός τουρίστα σε μια ξένη πόλη θα σας παρουσιάσω μια πλευρά της Ρώμης λίγο παρόμοια με της Ελλάδας μετά την οικονομική κρίση που μας πλήττει . Αν εμείς οι  «Αγανακτισμένοι» γεμίζουμε το Σύνταγμα κάθε λίγο και λιγάκι και προσπαθούμε να φωνάξουμε για να ακουστούμε, εκεί η αγανάκτησή τους εκδηλώνεται με τις παραστάσεις τους , τις μουσικές τους και τις σιωπές τους ….

Χρόνια μου πολλά και πάντα με πολλές ετικέτες κρασιού στη γλώσσα μου.

 Φτου κι απ’ την αρχή

1-     2 -3

Με λένε  Πόπη….